Mania

Eftir nýjasta veikindakastið sem hendir mig reglulega með um það bil þriggja ára millibili sit ég hér heima líklega minn síðasta frídag vegna þessa og reyni að læra það upp sem ég hef misst af. Og ég hef komist að einu - aldrei hefði ég haldið að það skipti svo miklu máli í tungumálaæfingum hvert innihald textans nákvæmlega er, þetta er allt fyrir beygingar og þannig mál: En það var rangt...

Því að ég GET EKKI þýtt ANNAÐ ORÐ um BÖLVAÐA FOKKING UXANA HANS DIKAIOPOLISAR. Ég skil ekki AF HVERJU þessi BÖLVAÐI SAMYRKJUBÓNDI STEIKIR ÞÁ EKKI og ÞRÆLINN MEÐ og ÉTUR. Hann getur stofnað til ÁTVEISLU ofan á bölvuðum PLÓGINUM. Ég sé fyrir mér kaflann:

'ó Dikaiopolis húsbóndi,', kallar ó Xanþías, 'af hverju steikur þú mig og étur? Því að ég er ekki latur og ég ber nú þegar plóginn á akurinn.' ó Dikaiopolis hlær og segir: 'Því að þú ert þræll, ert mér óæðri og hefur í ofanlág enga sál. Ég ét læri þín með Vernersósu og augun í eftirrétt.' 'Ó Dikaiopolis húsbóndi' stynur uxinn, 'ég á fjórtán kálfa í meðhjálp og uxynja mín hefur herpes, sýndu mér vægð. Ég flýti mér nú þegar.' Kallar þá ó Dikaiopolis á Seif og dansar tryllingslega svo fallus hans skekst ákaflega, sker hann svo af sér geirvörturnar og étur að lokum sinn eigin haus til dýrðar guðsins.

Eða eitthvað. Þetta þurfti að komast út úr kerfinu.